چرا من دبیرکل باشم؟
خاطره ای را از کوفی عنان دبیر کل سابق سازمان ملل با هم می خوانیم:
کوفی عنان: «دوره نوجوانی درباره شخصیت های تاثیرگذار، مطالعه می کردم و همواره این پرسش برایم مطرح بود که اگر زمانی رو به روی یک شخصیت تاثیرگذار قرار گیرم، چه عکس العملی خواهم داشت؟ کسانی که مرا به سازمان ملل آوردند شخصیت های برجسته دنیا بودند و من به انها علاقمند بودم و هر کدام مثل «ژاک شیراک» برایم امتیازی داشتند. من به شدت تحت تاثیر وی بودم، طوری که وقتی صحبت می کرد، بدون مکث حرف هایی صریح می زد. «گورپاچف» و «هلموت کهل» نیز همین گونه بودند. اینها نیاز به مکث نداشتند و من آنها را دوست داشتم.
شخصیت معنوی ایشان چنان مرا گرفت که از خود پرسیدم: چرا شخصیتی مثل من، دبیر کل سازمان ملل باشد ولی از معنویت چیزی نداشته باشد؟
در ملاقات با آقای خامنه ای، احساس کردم کسی را مثل او ندیده ام ، شخصیت معنوی ایشان چنان مرا گرفت که از خود پرسیدم: چرا شخصیتی مثل من، دبیر کل سازمان ملل باشد ولی از معنویت چیزی نداشته باشد؟ با دیدن آقای خامنه ای، همه آن شخصیت هایی را که مرا به خود جلب کرده بود، را فراموش کردم و تحت تاثیر شخصیت معنوی ایشان قرار گرفتم.
من شخصیتهای معنوی بسیاری در دنیا دیده بودم، ولی هیچ کدام از مسائل سیاسی اطلاع نداشتند. با دیدن آقای خامنه ای، اوج قداست آنان در ذهنم محو شد. من تعجب می کنم ایران با وجود چنین شخصیتی چرا در بعضی از جاها می لنگد؟ بعید می دانم به سازمان ملل که برگردم شخصیت ایشان از ذهنم پاک شود.»
«الا إنّ اعطاءَ المالِ في غير حقّه تبذير و اسرافٌ و هُوَ يَرفَعُ صاحبَه في الدّنيا و يَضَعُهُ في الاخِرَة و يُكرِمُهُ في النّاس و يهينه عند الله»